میعانات گازی

میعانات گازی (Condensate) به جریان هیدروکربنی مایعی گفته می ­شود که از پنتان و هیدروکربن ­های سنگین ­تر تشکیل شده و دارای مقدار گوگرد پایینی است و تقریبا 60 درصد از آن را نفتا (محصولی میانی با ارزش جهت تولید بنزین و خوراک واحدهای پایه و مادر صنعت پتروشیمی) و 30 درصد را نفتِ گاز تشکیل می­ دهد. میعانات گازی، یکی از محصولات ارزشمند استخراج شده از مخازن گازی بوده و قیمت آن کمی بالاتر از قیمت نفت خام در بازارهای جهانی است.

در تعاریف موجود به طور معمول میعانات گازی را با توجه به منبع و ترکیب درصد هیدروکربن ­های مختلف موجود در آن با عبارت­ های مختلف تعریف می ­گردد از جمله؛

  • Lease Condensate

  • Plant Condensate

  • Pentanes Plus

  • Natural gasoline

همان­طور که اشاره شد، منابع مختلفی به منظور تولید میعانات گازی وجود دارد. برش­ های 5 و 6 کربنه و سنگین ­تر عمده ترکیب درصد میعانات گازی را تشکیل می­ دهد. پالایشگاه­ های گاز و کارخانه­ جات گاز مایع (NGL) منبع اصلی عرضه­ ی برش­ های فوق الذکر هستند. در واقع در میادین گازی در اولین مرحله، ترکیبات سنگین از سبک جدا می ­شود که ترکیبات سنگین که در فاز مایع نیز می ­باشند، به عنوان میعانات گازی (Plant Condensate) به بازار مصرف عرضه می­ شوند. در قیاس با نفت خام تنوع و مقدار ترکیبات آلاینده در میعانات گازی کمتر است (فلزات و ترکیبات نیتراته و گوگردی)، لذا همین موضوع سبب شده است که هزینه ­ی فراورش میعانات گازی در قیاس با نفت خام کمتر باشد.

در سال 2013 مجموع میعانات عرضه شده در دنیا 7 میلیون و 200 هزار بشکه بوده است که پیش­ بینی می­ شود که این عدد تا سال 2020 با نرخ رشد 3.2 درصد به 9 میلیون و 100 هزار بشکه خواهد رسید. 83 درصد از میعانات گازی تولید و عرضه شده در دنیا از نوع Lease Condensate می­ باشد که از تاسیسات سرچاهی میادین گازی-نفتی استحصال می ­شود.

دو منطقه ­ی خاورمیانه و آمریکای شمالی بخش عمده ­ی تولید میعانات گازی دنیا را بر عهده دارند. مطابق پیش ­بینی­ های صورت گرفته نرخ رشد تولید میعانات گازی در سه کشور قطر، عربستان و امارات متحده عربی طی سال ­های 2013 تا 2020 به ترتیب 1.7، 3.1 و 1.4 درصد در سال است و حجم تولید این کشورها به ترتیب به 1 میلیون و 200 هزار بشکه، 800 و 545 هزار بشکه در روز خواهد رسید.

در حال حاضر در کشور با احتساب منابع عرضه شده در پالایشگاه های گاز (از جمله عسلویه، ایلام، هاشمی نژاد و سایر واحدها) و کارخانه­ جات گاز و گاز مایع (NGL) روزانه چیزی در حدود 550 هزار بشکه میعانات گازی تولید و عرضه می ­شود که بخش عمده­ ای از آنها به مستقیما صادر می­ شود. هر چند با توجه به برنامه­ ریزی های صورت گرفته، طراحی و احداث طرح ­های جدید پالایشگاهی از جمله پالایشگاه ستاره خلیج فارس و طرح فراگیر سیراف در دستور کار قرار گرفته است و با بهره ­برداری از این واحدها بخش عمده ای از میعانات گازی تولید شده در داخل کشور به فراورده های میانی و نهایی تبدیل می شوند. پیش­ بینی می شود تا سال 1400 ظرفیت تولید میعانات گازی در کشور به 1 میلیون و 300 هزار بشکه افزایش پیدا کند. لذا نیاز است یک برنامه ریزی منسجم جهت توسعه صنعت پالایش و پتروشیمی به طور همزمان جهت تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر توسط ذی نفعان مربوطه صورت گیرد.