اتان (Ethane)
اتان با دو اتم کربن و 6 اتم هیدرژن بعد از متان جزء هیدروکربن های سبک و البته ارزشمند محسوب می شود. این ماده به طور عمده از سه مسیر گازهای همراه (NGL/Associated Gas)، میادین گازی (Ethan Recovery Plant) و پالایشگاه های نفت خام (Petroleum Refineries) تولید می گردد. دو منطقه آمریکای شمالی (ایالت متحده، کانادا و مکزیک) و خاورمیانه (ایران، عربستان، قطر، کویت، امارات و عراق) بیش از 80 درصد سهم تولید اتان در دنیا را دارا می باشند. خاورمیانه در سال 2012 چیزی در حدود 20 میلیون و 383 هزار تن و آمریکای شمالی نیز 26 میلیون و 900 هزار تن از 57 میلیون و 272 هزار تن تولید اتان در دنیا را به خود اختصاص داده اند.
پیش بینی می گردد در سال 2017 در دنیا 72 میلیون و 462 هزار تن اتان تولید گردد که بیشترین رشد را منطقه آمریکای شمالی دارا می باشد و در سال 2017 تقریبا 50 درصد از اتان تولیدی در دنیا در آمریکای شمالی خواهد بود.
بررسی ها حاکی از آن است که 99 درصد از اتان تولیدی در دنیا در واحدهای کراکینگ با بخار (Steam Cracking) به اتیلن تبدیل می شود. در سال 2014 در دنیا 137 میلیون تن اتیلن تولید شده است که 35 درصد از آن مبتنی بر اتان بوده است و پیش بینی می گردد تا سال 2019 بیش از 39 درصد از اتیلن تولیدی در دنیا از اتان باشد.
ایران عزیز با داشتن منابع غنی گازی می تواند به عنوان قطب تولید اتان و تبدیل آن به اتیلن در منطقه و دنیا باشد و البته این مهم نیز با طراحی خط لوله اتیلن غرب و مجتمع های تولیدکننده و مصرف کننده اتیلن قابل دستیابی است. اما باید این نکته را نیز در نظر گرفت که قابلیت تولید محصولات متنوع، با کیفیت و از همه مهمتر با هزینه ی نهایی کمتر؛ شرط لازم جهت ورود به فضای رقابت جهانی است. سوال اصلی این است که آیا طراحی، محصولات تولیدی و جانمایی واحدهای موجود در این طرح مبتنی بر فضای رقابت جهانی بوده است؟
